Gdy w 1938 roku zakłady Chrysler rozpoczęły produkcję w nowej fabryce zbudowanej przy Mount Road w Warren W stanie Michigan na północ od Detroit, firma poważnie zainteresowała się produkcją na potrzeby wojska. Ostatecznie w 1940 roku podpisano kontrakt na dostawę 6000 1,5 tonowych ciężarówek typu Dodge T203 4x4 oraz 14000 0,5 tonowych samochodów Dodge w wersji transportowej pick-up oraz rozpoznawczej. Równocześnie posypały się kolejne zamówienia, między innymi z Francji, Wielkiej Brytanii, Chin innych krajów.
W 1942 roku US Army zgłosiło zapotrzebowanie na nowy pojazd o ładowności ¾ tony i napędzie na wszystkie koła 4x4. Prototypy opracowały zakłady Chryslera i Forda. Ostatecznie do produkcji wybrano propozycję Chryslera nazwaną Dodge Weapons Carrier popularnie określaną jako „Beep” czyli duży „Jeep”. Nowy Dodge o fabrycznym oznaczeniu T214 budowany był od 1942 roku w kilkunastu wersjach niemal wyłącznie w zakładach przy Mount Road. Do końca 1945 roku zmontowano ponad 250 000 pojazdów tego typu.
Najważniejsze wersje produkcyjne to:
WC-51, WC-52 – Weapons Carrier, transporter z przedziałem ładunkowym zakrytym brezentowym dachem;
WC-53 - Carry-All, transporter z zamkniętym metalowym nadwoziem;
WC-54 – ambulans z zamkniętym metalowym nadwoziem;
WC-55 – samobieżny zestaw przeciwpancerny uzbrojony w działko 37 mm M3A1,oparty o nadwozie Weapons Carrier;
WC-56, WC-57 – Command Car z odkrytym nadwoziem;
WC-58 – pojazd rozpoznawczy i łączności radiowej opracowany na nadwoziu Command Car;
WC-59, WC-61 – pojazd do zakładania i konserwacji linii telefonicznych.
Odmiana ¾ tonowego T214 nazwana „Dodge Command Car” produkowana była od kwietnia 1942 roku niemal do końca 1944 roku w trzech zasadniczych wariantach:
- WC-56 bez wciągarki, zmontowano 15687 szt.;
- WC-57 z wciągarką, 6010 szt.;
- WC-58 pojazd rozpoznawczy i sztabowy wyposażony w zestaw radiostacji, anteny i skrzynkę na baterie, 2344 szt.;
Poszczególne wersje otrzymały oficjalne numery rejestracyjne z przedziałów:
- WC-56: 20167957 – 20182608, 2091084 – 2092118;
- WC-57: 20184953 – 20185868, 2092119 – 2092618, 20291158 – 20295751;
- WC-58: 20182609 – 20184952.
Wszystkie wersje posiadały odkryte, metalowe nadwozie z pięcioma siedzeniami, składaną przednią szybę oraz rozkładany brezentowy dach. Pojazdy wyposażono także w nową 12 voltową instalację elektryczną przystosowaną do obsługi radiostacji oraz 55 amperowy generator.
Podstawowe dane techniczne to: długość 4,47 m, szerokość 2,01 m, wysokość 2,06 m, prześwit 0,27 m, rozstaw osi 2,49 m, masa własna 2440 kg (WC-56) lub 2575 kg (WC-57), masa całkowita 3720 kg, prędkość maksymalna 89 km/h, zasięg 440 km. Samochód napędzany był 6-cylindrowym, dolnozaworowym, chłodzonym cieczą silnikiem benzynowym o pojemności 3772 cm³ i mocy 92 KM przy 3200 obr/min. Wyposażony był skrzynię biegów 4F1R oraz w jednostopniową skrzynkę rozdzielczą, także hamulce hydrauliczne, półokrągłe resory piórowe z hydraulicznymi amortyzatorami i opony 9.00-16.
